Jerzy Ruszczyński

Jerzy Ruszczyński urodził się w 1953 roku w Olsztynie. Pierwsze studia malarskie pobierał u prof. Eugeniusza Kochanowskiego w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Olsztynie (obecnie Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) w latach 1975 – 1977. Następnie przez około dwa lata doskonalił swoje umiejętności artystyczne u prof. Zofia Topczewska-Hudyk. Kontynuował własny rozwój artystyczny w oparciu o samokształcenie. Maluje piórkiem, tuszem, akwarelą, olejem, pastelami i technikami mieszanymi. W Polsce wystawia od 1977 roku. Sztuką zajmuje się już od ponad 50 lat.

Jerzy Ruszczyński urodził się w 1953 roku w Olsztynie. Pierwsze studia malarskie pobierał u prof. Eugeniusza Kochanowskiego w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Olsztynie (obecnie Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) w latach 1975 – 1977. Następnie przez około dwa lata doskonalił swoje umiejętności artystyczne u prof. Zofia Topczewska-Hudyk. Kontynuował własny rozwój artystyczny w oparciu o samokształcenie. Maluje piórkiem, tuszem, akwarelą, olejem, pastelami i technikami mieszanymi. W Polsce wystawia od 1977 roku. Sztuką zajmuje się już od ponad 50 lat. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików (ID nr 69/2001) w Warszawie. Członek Europejskiej Akademii Sztuki we Francji – AEA (ID nr 16061). Był współzałożycielem grupy twórczej „OKO” działającej przy Miejskim Ośrodku Kultury w Olsztynie. Był członkiem Klubu Artystów Amatorskich „Sąsiedzi” w Olsztynie. Brał udział w ponad 50 wystawach zbiorowych. Autor ponad 30 wystaw indywidualnych. Do 2004 roku wystawiał w Polsce, głównie na Warmii i Mazurach, gdzie obecnie mieszka. W 2005 roku rozpoczął współpracę z francuskim kolekcjonerem –Fryderyk Lux . Od tego czasu wystawiał głównie we Francji – w Lyonie, Bezu, Liverdun i Saint Sever. Brał także udział w wystawach w Luksemburgu (wystawa indywidualna) i USA (wiele wystaw zbiorowych). Jego obrazy były wielokrotnie prezentowane we francuskiej prasie artystycznej. W 2011 roku udzielił obszernego wywiadu dla francuskiego magazynu artystycznego – Artension NR 107 2011 z udziałem tłumacza przysięgłego. Wielokrotnie udzielał także wywiadów jednej z najbardziej znanych francuskich krytyków sztuki, Jeanine Rivais .

Jerzy Ruszczyński posługuje się własnym, niepowtarzalnym kodem artystycznym. Bogactwo graficznych postaci i złożoność formy układają się w magiczną historię, pełną niespodzianek i niejasności. Konsekwencja i świadomość, z jaką artysta posługuje się tą łamigłówką symboli oraz bogactwo formy świadczą o dojrzałości wypowiedzi. Powstałe w ten sposób obrazy zrywają z pięknem przedstawień z konwencją akademicką na rzecz piękna formy czy zewnętrznego wyrazu dzieła. Tworzone obrazy zaskakują widza, emanują groteskowym humorem i tajemnicą, co z pewnością zmusza widza do refleksji. Jerzy Ruszczyński jest twórcą własnego, bardzo osobistego stylu. To artysta o skomplikowanym umyśle i sercu pełnym egzystencjalnego bólu. Inspiracja, która zrodziła jego twórczość, wynika z potrzeby odkrycia relacji pomiędzy dwoma światami: wewnętrznym i zewnętrznym. Jest to przedstawienie za pomocą znanych symboli komunikacji międzyludzkiej w celu ukazania reakcji psychologicznych zachodzących w umyśle człowieka.

Jerzy Ruszczyński o swojej sztuce:

„Kiedy tworzę obrazy od wielu lat, wypracowałem sobie pewien schemat, w którym za pomocą plastycznego języka wybieram konkretną sytuację lub stan, jaki rozgrywa się w moim umyśle. Opracowałem sposób przetwarzania danych mentalnych metodą prób i błędów. Stworzenie konkretnego wizerunku jest czynnością stosunkowo prostą. Wybiera konkretną sytuację z otaczającej rzeczywistości, najczęściej jest to sytuacja z przeszłości, rzadko obecna, i dokonuje psychoanalitycznej analizy konkretnej rzeczywistości. Analiza polega przede wszystkim na odkryciu, co wpływa na kształtowanie się naszego umysłu, ale także pokazuje wielorakie drogi do osiągnięcia tego ukształtowania. Na obrazach pomijam to, co może ograniczać wypowiadane myśli, a dodaję elementy, które ułatwiają mi mówienie. Proporcje, światłocień, kompozycja itp. rodzą się same. Nie posługuję się w tym celu żadnymi regułami akademickimi, gdyż one jedynie ograniczają stwierdzenie. Wyznaję zasadę nieskrępowanej wolności. Operując kolorem, podkreślam to. Do przedstawienia moich myśli wykorzystano kontrasty kolorystyczne, liniowe i wartościowe. Staram się wniknąć w poszczególne elementy organiczne i nieorganiczne ukazując ich wzajemne zależności. Niektórzy ludzie wyczuwają te relacje intuicyjnie. Myślę, że to oni rozumieją obrazy.”

Bądź na bieżąco i zapisz się na nasz newsletter

DODATKOWO OTRZYMASZ PDF Z TRZEMA RADAMI JAK KUPOWAĆ DZIEŁA SZTUKI